"Zabić drozda" Harper Lee (Amerykańskie Południe)

Zabić drozda jest moją pierwszą książką przeczytaną w ramach wyzwania Amerykańskie Południe. Pierwszą także, którą wybrałam z listy możliwych lektur, zawsze bowiem w sumie chciałam ją przeczytać, ale zawsze mi to jakoś nie wychodziło. Teraz się udało i bardzo się cieszę, ponieważ Zabić drozda jest świetną lekturą.

Podobało mi się w niej właściwie wszystko. Przede wszystkim główni bohaterowie, cudowne rodzeństwo, Jem i mała Smyk, która jest narratorem tej powieści, oraz ich serdeczny przyjaciel Dill. Czytając o tych dzieciakach, ich relacjach z otaczającym ich światem, problemami, ale przede wszystkich zabawami, wygłupami robiło mi się jakoś tak ciepło i trochę nostalgicznie. Po prostu przypominało mi się moje dzieciństwo, spędzone na wygłupach i zabawach z bratem i kolegami. Może tylko nas nie zajmowała tak bardzo jakaś tajemnica, tak jak naszych bohaterów zajmuje i ciekawi Dziki Radley. Ojciec Jema i Smyka, Atticus, jest niesamowicie ciekawą postacią i na pewno na długo pozostanie w mojej pamięci: odważny, dobry człowiek, mający swoje zasady. Z nim także wiąże się drugi wątek tej powieści, rasizm i sprawa sądowa, w której oskarżony, czarnoskóry Tom Robinson, skazany jest w sumie z góry na przegraną. Mimo wszystko to właśnie Atticus podejmuje się obrony chłopaka.

Harper Lee napisała tylko jedną książkę, ale książkę wspaniałą. Ciepłą, sentymentalną, w pewien sposób prostą, ale poruszającą poważne problemy, którą czyta się po prostu rewelacyjnie. Polecam wszystkim.